”MAAR JE BENT ZELF TOCH EEN KEER LEEG?”
Samen met vijf andere groepsgenoten ben ik een middagje op bezoek geweest bij Nimbin. Hoe wordt er bij Nimbin tegen bepaalde zaken aangekeken, hoe dealen zij met ‘problemen’ en wat willen zij graag bereiken.
Je kan er lang en kort over praten, en iedereen heeft hier weer een andere mening over, maar naar mijn idee vat ik in de volgendee zin het ‘verschil’ tussen Condor en Nimbin (en het reguliere onderwijs) goed samen:
- Op het reguliere onderwijs staat er een huis, en jij mag de kamers inrichten.
- Bij Nimbin staat er nog helemaal geen huis, maar de benodigde stenen waarmee het huis gebouwd kan worden, liggen her en der verspreid. Hoe je die kamers in gaat richten, dat mag je helemaal zelf weten.
- Bij Condor heb je geen huis en geen stenen, maar toch ‘mag’ je een huis gaan bouwen, want het woord ‘moeten’ is ten alle tijden verboden! En over die kamers gesproken: als jij geen kamers wil, dan is het ook prima (zolang je jouw keuze maar kan onderbouwen).
EIND VORIG SCHOOLJAAR SCHREEF IK HET VOLGENDE OVER CONDOR:
Graag wil ik iets uit de wereld helpen. Als ik zeg dat ik ‘Condor’ doe, snapt niemand wat ze zich hierbij moeten voorstellen. Snap ik heel goed. Met een beetje geluk weet iemand nog net dat een condor een roofvogel is, maar dan houdt het ook vaak op.
Als ik wat dieper op de inhoud inga, krijg ik al snel het volgende te horen:
- ”Maar dan leer je toch niks?”
- ”Fijn man, geen colleges en tentames!”
- ”Moet je niets uit boeken leren dan?”
- ”Mooi die vrijheid, maar ik zou daar nooit mee om kunnen gaan.”
- ”Maar wat doe je dan precies?”
Deze onderwijsvorm is gericht op het maken van meters in de praktijk. Hier ligt de nadruk op. Inderdaad, je gaat dan waarschijnlijk een aantal keer goed ‘op je bek’, maar hier leer je van. Je vergeet dit niet meer, waardoor je een ervaring meeneemt naar een volgende keer. Je hebt bij een bepaald onderwerp een duidelijk beeld / een voorbeeld uit de praktijk. Dit is erg waardevol. Een praktijkervaring betekent veel meer dan een situatie leren uit een boek, dat is dus de insteek.
Maar ik zal de laatste zijn om te beweren dat ‘wij van Condor’ helemaal niets missen. Ik vind het dan ook volkomen logisch als iemand aan mij vraagt of ik geen ’theoretische basis’ mis, waarom ik geen tentamens hoef te maken en of ik ‘zonder kennis’ niet ‘zomaar iets aan het doen ben’.
Ondanks dat ik van alle kanten informatie kan verzamelen, mis ik natuurlijk de ‘verplichte basiskennis’. Hoe je het ook went of keert. Veel hiervan kom je onbewust tegen in de praktijk. Tijdens het maken van een video, tijdens het schrijven van een artikel of tijdens het interviewen bijvoorbeeld. Maar je kan natuurlijk niet iedere regel uit het schoolboek tegenkomen in de praktijk. Sommige dingen zijn fijn (en volgens velen en de boekjes zelfs verplicht) om van tevoren te weten, zodat je ‘goed voorbereid’ in de praktijk aan de slag kan gaan.
Deze ’theoretische basis’ zoals dit dan wordt genoemd, missen wij bij Condor inderdaad deels. Dat is gewoon zo. Klopt.
Maar draai het eens even om. Bij het reguliere onderwijs zit je bijna twee jaar lang met je neus in de boeken voordat je een keer ‘de toestemming’ krijgt om voorzichtig verder te kijken dan het boek en een heel klein stapje in de praktijk / het werkveld te zetten. Je hebt GEEN praktijkervaring. Je weet totaal niet hoe het er in ‘de echte wereld aan toegaat’. En als je dan een keer aan de slag gaat (mag), probeer dán nog maar eens ‘onbevangen’ te werk te gaan en je niet volledig te laten leiden door die regeltjes uit de boeken. (en je zelf niet meer nadenkt). Je mist ervaring in de praktijk, waardoor je op dit vlak een grote ‘achterstand’ hebt op degenen die wel vanaf seconde 1 in het diepe zijn gegooid.
Beide vormen van onderwijs ‘missen iets’. Maar dan is de vraag: waar hecht je de meeste waarde aan? Vlieguren maken, op je bek gaan en al doende leren óf het leggen van een, en daar hebben we ‘m weer, theoretische basis, waarin je amper praktijkervaring hebt, maar volgens het boekje beter voorbereid zou moeten zijn op alle situaties en je veel meer van tevoren al weet?
Ieder zijn ding. Maar het is niet te geloven wat ik heb geleerd door onbevangen aan dingen te beginnen en achteraf de balans op te maken. Je komt van alles tegen, onthoudt, leert en neemt mee naar de volgende keer. En nu hoor ik jou al denken: ‘Maar Tom, jij weet toch helemaal niet hoe hoe het is om wél colleges te krijgen en tentamens te moeten maken?”. Nou, ik heb een jaar lang een andere studie gedaan waarin colleges en tentamens de norm waren. Verder heb ik ook nog eens een thuiscursus journalistiek gevolgd uit een boek. Dus ik weet redelijk waar ik over praat. En ik weet ook redelijk zeker, dat er niets waardevoller is dan praktijkervaring. Dat er niets leerzamer is dan in de praktijk op je bek te gaan.
De praktijk: de onvoorstelbaarste, maar mooiste plek om te opereren (nadat je op je bek bent gegaan).
